بررسی آثار قرار گرفتن در معرض رادیوفرکانس ۹۰۰ مگاهرتز (امواج تلفن همراه) در اوایل تولد بر یادگیری و ، فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در بافت مغز موش صحرایی

پیش زمینه: میدان های الکترو مغناطیسی اطراف امواج الکترومغناطیسی تلفن همراه  (رادیوفرکانس 900 مگاهرتز) به وجود می آید.  مطالعه های مختلف نشان  داده است که روابطی بین امواچ الکترومغناطیس و آسیب های عصبی و سرطانی وجود دارد. هدف ما در این مطالعه بررسی آثار رادیوفرکانس 900 مگاهرتز مذکور بر یادگیری و فعالیت آنزیم های گلوتاتیون ردکتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در بافت مغز بود. روش ها: توله موش های صحرایی نژاد ویستار یک روزه  (p1) تحت شرایط  استاندارد نگهداری می شدند. در گروه آزمایشی توله موش های صحرایی از روز دوم  (p2) تا روز چهاردهم  (p14) هر روز به مدت  سه ساعت تحت رادیوفرکانس 900 مگاهرتز قرار گرفتند و موش های صحرایی شاهد نیز تحت همین شرایط بدون منبع مولد امواج قرار داشتند. در p22 موش های صحرایی نر از ماده جدا شدند و تحت شرایط استاندارد نگهداری شدند تا به p58 برسند. از p59 تا p61 موش ها هر روز سه بار تحت آموزش قرار گرفتند تا در روز p62 آزمون ماز آبی انجام شود. بعد از آزمون در p62 موش های صحرایی قربانی شدند و سرهای شان جدا شد. از طریق جدا سازی مغز بافت آن ها فعالیت آنزیم گلوتاتیون ردکتاز و گلوتاتیون پراکسیداز مطالعه شد. نتایج: رادیوفرکانس 900 مگاهرتز کار آیی حافظه فضایی را در موش های صحرایی کاهش  (8/3 ±0/35 ثانیه برای گروه شاهد در مقایسه با 0/3 ±1/47 ثانیه برای گروه درمعرض امواج) و زمان فریز حرکتی را در مقایسه با گروه شاهد افزایش دادند (48/0 ±5/2 ثانیه برای گروه شاهد در مقایسه با 85/1 ±1/9 ثانیه برای گروه درمعرض امواج). رادیوفرکانس 900 مگاهرتز به طور  معناداری میزان فعالیت گلوتاتیون ردکتاز  (6/54 درصد) و گلوتاتیون پراکسیداز  (5/51 درصد) را کاهش دادند. نتیجه گیری: عدم تعادل بین فعالیت آنتی اکسیدانی گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردکتاز در اثر قرار گرفتن در معرض میدان  تشعشع های تلفن همراه  به احتمال با یادگیری ارتباط داشته است و در پاتوژنز این بیماری دخالت دارد.